De problematische aard van roggegras voor paarden

Roggegras is populair bij boeren vanwege zijn veerkracht en vermogen om zware begrazing te weerstaan. Voor paarden kan dit gras echter verschillende problemen opleveren. Terwijl roggegras goed is voor koeien, is het niet geschikt voor paarden, vooral niet voor paarden met bepaalde stofwisselingsstoornissen.

Hoe roggegras herkennen

Uiterlijk

• Groene stengels met smalle, bladachtige bladeren
• Groeit in clumps met vezelige wortels

Bloemen en zaadkoppen

• De aartjes met bloemen zijn om en om aan de stengel bevestigd
• De zaadhoofden hebben een enkele bloemsteel met kleine wit-bruine bloemen.

Textuur en kleur

• Matige tot fijne textuur, voelt zacht aan
• Glanzende, donkergroene bladeren die slank zijn en scherp puntig aan het uiteinde

Rechtstreekse begrazing van roggegras en de effecten van een hoog suikergehalte en een lage verteerbaarheid

Wanneer paarden direct op roggegras grazen, kan het hoge suikergehalte leiden tot een reeks stofwisselingsstoornissen. Hieronder vallen hoefbevangenheid, een pijnlijke en mogelijk slopende aandoening, en verergering van symptomen van reeds bestaande stofwisselingsstoornissen. Daarnaast kan een lage verteerbaarheid bijdragen aan ondervoeding en een verstoorde spijsvertering, wat zich uit in een opgeblazen gevoel, ongemak en veranderingen in de consistentie van de ontlasting [2]. Paarden die grazen op roggegras kunnen ook een hoger risico lopen op gedragsproblemen door de schommelende energieniveaus veroorzaakt door suikerpieken en door ongemak als gevolg van een teveel aan melkzuur dat leidt tot acidose in de achterdarm.

Het vermijden van weiden met hoog droongras

Om de negatieve effecten van roggegras te voorkomen, kunnen paardeneigenaren verschillende strategieën toepassen:

• Weidebeheer: Beoordeel en beheer de botanische samenstelling van weilanden regelmatig om een evenwichtige mix van grassen te garanderen.
• Alternatieve grasselectie: Kies voor grassen met lagere niet-structurele koolhydraatgehaltes en betere verteerbaarheidsprofielen.
• Regelmatige controle: Houd de groeistadia van het gras bij en oogst hooi op optimale tijdstippen om lagere suikerspiegels te behouden [4].

Roggegras in veevoer?

Onderzoek toont aan dat de verteerbaarheid van roggegras aanzienlijk afneemt als het laattijdig wordt geoogst voor hooiproductie. Dit volgroeide gras bevat een hoger gehalte aan structurele koolhydraten die minder goed verteerd worden door paarden, wat kan leiden tot problemen zoals inefficiënte opname van voedingsstoffen en zelfs koliek [1]. Bovendien is het suikergehalte in roggegras een bijzonder punt van zorg. Paarden, vooral paarden die gevoelig zijn voor aandoeningen zoals insulineresistentie en het Equine Metabolic Syndrome, kunnen last hebben van een verhoogd suikergehalte in hun dieet [3].

Dezelfde problemen die van invloed zijn op roggegras als vers ruwvoer, gelden ook voor het gebruik ervan als veevoer. Wanneer roggegras wordt verwerkt in hooi of kuilvoer, vooral als het laat wordt gemaaid, behoudt het een hoog suikergehalte en kan het minder goed verteerbaar zijn, wat dezelfde risico's met zich meebrengt als wanneer het vers wordt geweid [2]. Dit betekent dat zelfs zorgvuldig weidebeheer mogelijk niet genoeg is als roggegras wordt gebruikt als veevoer, omdat het nog steeds kan bijdragen aan stofwisselings- en verteringsproblemen.

Aanbevolen grassoorten voor paarden

In plaats van roggegras worden de volgende soorten aanbevolen voor paarden, vooral voor paarden met speciale dieetwensen:

• Timothee: Bekend om zijn gunstige verteerbaarheid en voedingsprofiel [2].
• Inheemse weidegrassen: Deze bieden een verscheidenheid aan voedingsprofielen en zijn over het algemeen geschikter voor paarden dan roggegras [5].