Prebiotyki to niestrawne składniki żywności, które mają korzystnie wpływać na konia poprzez selektywne stymulowanie wzrostu i/lub aktywności jednej lub ograniczonej liczby bakterii w okrężnicy. Poprawiają zdrowie gospodarza poprzez zwiększenie populacji korzystnych drobnoustrojów jelitowych i tłumienie potencjalnie szkodliwych.

U koni prebiotyki są często stosowane w celu wspierania zdrowego mikrobiomu jelitowego, który jest niezbędny do trawienia i wchłaniania składników odżywczych. Mogą być korzystne dla koni z problemami trawiennymi, będących pod wpływem stresu lub przyjmujących antybiotyki, które mogą zaburzać równowagę bakterii jelitowych.

Powszechne rodzaje prebiotyków stosowanych w dietach dla koni obejmują:

1. Fruktooligosacharydy (FOS): Są to krótkie łańcuchy cząsteczek fruktozy, które nie są trawione w jelicie cienkim, dzięki czemu docierają do jelita grubego, gdzie są fermentowane przez pożyteczne bakterie.
2. Mannan-oligosacharydy (MOS): Pochodzące ze ścian komórkowych drożdży, MOS są uważane za wiążące szkodliwe bakterie w jelitach, zapobiegając ich przyczepianiu się do ściany jelita i powodowaniu chorób.
3. Inulina: Jest to rodzaj rozpuszczalnego błonnika występującego w wielu roślinach. Podobnie jak FOS, inulina nie jest trawiona w jelicie cienkim i jest fermentowana w jelicie grubym, sprzyjając rozwojowi pożytecznych bakterii.
4. Beta-glukany: Są to cukry występujące w ścianach komórkowych bakterii, grzybów, drożdży, glonów, porostów i roślin, takich jak owies i jęczmień. Uważa się, że mają one właściwości wzmacniające odporność.
5. Pektyna: Pektyna, rodzaj błonnika występującego w owocach i warzywach, jest fermentowana przez bakterie jelitowe do krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych, które stanowią źródło energii dla komórek w ścianie jelita.

Raport "Effects of a Prebiotic Supplement (Jerusalem Artichoke Meal) on the Fecal Microbiota of Healthy Warmblood Horses in Training: A Longitudinal Study" dostarcza pewnych informacji na temat wpływu prebiotyków na zdrowie układu pokarmowego koni (2).

Według badania, prebiotyki mają na celu stymulowanie metabolizmu mikroflory w jelicie grubym. Naukowcy zaobserwowali, że dominującą grupą u koniowatych były Firmicutes, a następnie Bacteroidetes. Podawanie mączki z topinamburu (JAM), która jest prebiotykiem, zmniejszyło względną liczebność niesklasyfikowanego rodzaju z rodziny Lachnospiraceae we wszystkich częściach jelita grubego w porównaniu do karmienia placebo. Członkowie rodziny Lachnospiraceae wytwarzają głównie maślan jako produkt fermentacji, który ma kilka prozdrowotnych skutków dla jelita, takich jak stymulowanie proliferacji komórek nabłonkowych i poprawa funkcji bariery. Zmniejszenie liczebności tej rodziny może zatem mieć negatywne konsekwencje dla zdrowia jelita tylnego.

Badanie wykazało również, że suplementacja mączki z topinamburu zawierającej prebiotyczne fruktooligosacharydy i inulinę zwiększyła względną liczebność dominującego rodzaju Lactobacillus i zmniejszyła względną liczebność Streptococcus w znacznym stopniu w żołądku. Zmiana ta może mieć szkodliwy wpływ na żołądek poprzez zwiększony metabolizm bakterii (produkcja SCFA) i prawdopodobnie obniżoną wartość pH. Jednak karmienie mączką z topinamburu zwiększyło różnorodność bakterii we wszystkich częściach przewodu pokarmowego, co może być korzystne dla stabilności społeczności drobnoustrojów żołądkowo-jelitowych.

Naukowcy doszli do wniosku, że pomimo tego, że jelito grube jest deklarowanym celem interwencji prebiotycznych, wyniki tego badania wykazują wyraźny wpływ na jelito przednie. Przyszłe badania powinny obejmować stosowanie prebiotyków pod wpływem różnych stresorów biotycznych i/lub abiotycznych, a także różnych ras i wieku koni, aby lepiej opisać wpływ prebiotyków w różnych warunkach fizjologicznych. Z badania jasno wynika, że prebiotyki mogą mieć złożone skutki, które niekoniecznie są korzystne.